donderdag 9 juli 2009

Drag me to Hell, zien of niet zien?

Zestien jaar na de ongekend populaire horrortrilogie Evil Dead is regisseur Sam Raimi vooral bekend van Spiderman 1 tot en met 3 en de toekomstige delen 4 en 5. Met Drag me to Hell, geschreven samen met zijn broer, keert hij weer terug tot het horror genre.

Christine (Alison Lohman) werkt als financieel adviseur op een bank in Los Angeles en vecht samen met haar collega Stu (briljante bijrol van Reggie Lee) om de positie van assistent-manager. Wanneer haar baas, Mr. Jacks (David Paymer), Christine laat blijken dat hij nog niet overtuigd is van haar beslissingskracht in lastige financiële situaties besluit Christine tegen haar gevoeligere instincten in te gaan. Ze weigert de bejaarde Mrs. Ganush (Lorna Raver) een derde maal uitstel van betaling van haar hypotheek die daardoor haar huis kwijt zal raken. Als Mrs. Ganush door haar knieën gaat om Christine te smeken haar toch te helpen, wijst de adviseuse haar wederom af. En dat is reden genoeg voor de bejaarde zigeunerin om een vloek over haar uit te spreken. Vanaf dat moment beginnen demonische krachten hun werk te doen en schieten donkere schaduwen overal over muren en voorwerpen heen.

De schrikeffecten zijn behoorlijk effectief in Drag me to Hell en dat is wat deze film in ieder geval niet tot de categorie matige horror schaart. De clichés zijn voor een gemiddelde fan van horrorfilms of “ghost movies” niet ver te zoeken, maar storen in ieder geval geen moment. De meest effectieve scènes komen uit een enkel camera shot, zoals bijvoorbeeld een vlieg op het gezicht van een slapende vrouw, vingers tikkend op een bureaublad of een goedgeplaatste muurposter.

Horrorfans die verwachten, of in ieder geval hopen, een expliciet gewelddadige film met veel bloed te zien worden teleurgesteld. Sterker nog, op bloed is behoorlijk bezuinigd (op een bloedneusje na dan ;) ) Toch is de film regelmatig goor en vloeien er genoeg andere lichaamssappen. De combinatie van humor en spanning is echter niet voor iedereen weggelegd, af en toe kijk je je buurman aan of je dit nu wel goed gezien hebt. Overdrijven is een vak wat regelmatig goed beheerst wordt gedurende het verhaal. Maar ach, het kijkt lekker weg, tovert hier en daar een glimlach op je gezicht en het duurt allemaal niet te lang. Gewoon kijken dus als je behoefte hebt aan het testen van je schrikreflexen.

2 opmerkingen:

  1. eens met bovenstaande allemaal,
    die scene in het graf vond ik wel sick vet!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. goor en sick was het idd..vooral dat gebit van ut oude vrouwtj ;)

    BeantwoordenVerwijderen