The Taking of Pelham 123, zien of niet zien?

Remakes komen niet altijd even goed aan bij het publiek, zeker niet als het gaat om een remake van een classic of cultfilm. The Taking of Pelham 123 is zo’n remake, het origineel stamt uit 1974, maar bewijst dat een moderne versie helemaal niet vervelend hoeft te zijn.

The Taking of Pelham 123 waar we het nu over hebben bouwt op het actieverhaal van 35 jaar geleden en voegt daar de huidige technische mogelijkheden en sociale ongerustheden aan toe. Met in de hoofdrollen John Travolta als bad guy, Denzel Washington als good guy en aan het roer van de regie Tony Scott. Scott leverde onder andere True Romance, Crimson Tide, Enemy of the State en Déjà vu af. Bijrollen zijn er voor John Turturro, Luis Guzmán en James Gandolfini.

Het drama begint met een groep kapers onder leiding van Ryder (Travolta) en de kaping van een New Yorkse metro. Negentien gijzelaars moeten binnen een uur 526.315,79 dollar losgeld per persoon opbrengen, anders zal er iedere minuut dat het geld te laat is een sterven. Medewerker in het contactcentrum, en het ongelukkige eerste contact met de kapers, is Walter Garber (Washington). Garber is gedegradeerd tot toezichthouder op het metro netwerk nadat hij beschuldigd werd van het aannemen van steekpenningen. De kat-en-muis radioconversaties tussen deze twee mannen vormen de rode draad van de film.

De terroristische boventoon van het verhaal is behoorlijk relevant in deze na-9/11 tijden en met vooral de Londense 7/7 aanslag nog vers in het geheugen zul je in Amsterdam of Rotterdam na het zien van de film misschien liever de fiets of auto terug pakken dan de metro. Het is de relatie tussen Ryder en Garber die de emotie moet opwekken gedurende de kaping, maar Travolta slaagt er niet echt in een diepgaand karakter te acteren, wat de prestatie van Washington wel weer meer doet opvallen. Ryder is een typische combinatie van Travolta’s eerdere rollen in Swordfish en Face/off en ondanks z’n ijskoude manier van onderhandelen zijn we toch beter gewend. Washington speelt zijn rol op een manier zoals we hem kennen uit zoveel films, wat waarschijnlijk mede komt door zijn ervaring in het werken met Tony Scott. Vervelen gaat dat nog steeds niet.

The Taking of Pelham 123 is absoluut geen vernieuwende film. Het is een beetje een kruising tussen Speed en Phone Booth. Maar ondanks dat levert het wel een vermakelijke 106 minuten film op. 20 augustus draait de film hier in de bioscopen, maar of je deze per se op het grote scherm moet zien, mwah, denk het niet!

De trailer vindt je hier.